Het onderwijs aan de basis van een klassenmaatschappij? School doorkomen zonder afgestompte nieuwsgierigheid en met een doel voor de eigen toekomst is de échte luxe.

Er is iets dat ik kwijt wil aan de hand van het volgende artikel op de Correspondent geschreven door Simon van Teutem. Het stuk is een uitleg over het Britse schoolsysteem en hoe die volgens hem kan leiden tot verder klassenverschil. Hoewel ik dit een uitstekend artikel vindt, ligt het risico denk ik in Nederland toch op een heel andere plek. Namelijk niet zozeer de mogelijkheden die het privaat onderwijs bieden, maar het klimaat dat heerst in het Nederlandse schoolsysteem.

Het Nederlandse onderwijs is een leerfabriek gemaakt om lijdzame werknemers te produceren die hele dagen lang stil in een muffe kamer kunnen werken. Ik zie de meest pientere en nieuwsgierige mensen compleet afgestompt naar buiten komen. Bij het vak Nederlands wordt bijvoorbeeld vakkundig enige liefde voor de literatuur in de kiem gesmoord door monotoon onderwijs en verplichte consumptie van voorgeselecteerde boeken die niet veel meer dan weerzin opwekt. Dit rigide en weinig inspirerende klimaat remt passie en inzet van zowel leerlingen als docenten, en schrikt veel talentvolle kennisoverdragers uit het bedrijfsleven en privaatonderwijs af.

Een deel van de Nederlandse klassenkloof ontstaat wat mij betreft dus ook bij de mogelijkheden die leerlingen buiten school krijgen om soft skills en levenservaringen op te doen. Om (levens)doelen te formuleren die zelfsturende verdieping drijven die verder gaat dan alleen gewenste antwoorden reproduceren en cijfertjes halen. Zoals bijvoorbeeld een Boris die al vanaf jongs af aan met de weet/visie rondloopt dat hij het land zal gaan leiden. Dingen als de luxe om een instrument te kunnen leren spelen, een familielid te hebben die de tijd en middelen heeft om bijvoorbeeld een kind te leren over elektronica/programmeren/etc. Zelfontplooiing vereist niet alleen kennis, maar ook visie en goed mentorschap, gekoppeld in een omgeving die stimuleert. Dit zou de basis van ons onderwijs moeten zijn, geen systematische inprenting van vooraf geselecteerde stof.

Dus hoe kan dit anders?

Project gebaseerd leren zoals bijvoorbeeld bij het Technasium gebeurt geven leerlingen de mogelijkheid om naast de vereiste stof (in dit geval in samenwerking met een opdrachtgever en medeleerlingen projectmatig een goed resultaat leveren op een toegepast vraagstuk van een bedrijf of instelling uit de regio) heel veel extra kennis en vaardigheden op te pikken in het leer- en groei proces. Naast een betere leerervaring en bredere ontwikkeling zou verdere uitbreiding van dergelijk onderwijs zal kunnen leiden tot een gelijker speelveld in de latere carrière van leerlingen. Dit stel ik omdat met project gebaseerd onderwijs alle leerlingen dan een basis hebben in het werken in het Nederlandse bedrijfsleven, in plaats van alleen de leerlingen die deze ervaring buitenschools, of via de verhalen vanuit ouders/familie meekrijgen. In mijn ogen een uitstekende manier om klassenverschil terug te dringen door groei en positiviteit. De mens in staat te stellen om er zelf iets van te maken maken*, dat is mooi.

Mens maakt mooi

– Jelle

*Uiteraard met een goede basis set van vaardigheden en met goede begeleiding en een minimum niveau op alle onderdelen die belangrijk zijn in het onderwijs.

Begin typing your search term above and press enter to search. Press ESC to cancel.

Back To Top